بيسته بيسته ...

بشنو از من چون حكايت مي كنم ........................... از دبيرستان شكايت مي كنم

من پر از حرفم وليكن گوش كو ؟............................ يك عدد تلميذ بازيگوش كو ؟

دور و اطرافم پر از پر خوان شده.......................... نمره واجب تر ز روح و جان شده

هر كسي كاو دور ماند از درس خويش................. عاقبت ميرد ز هول و ترس خويش

من براي هر گروهي فك زدم................................. يا كتاب و دفتري را تك زدم

اين همه درس و كتاب و اوستاد.......................... عاقبت هم مي دهد ما را به باد

آه اي تلميذ خوب و هوشمند.............................. جو نگيرد عقل و هوشت را به بند

توي آن سر جاي مُخ ، گچ ريختي............................. نام پر خوان را به خود آويختي

اي فغان از اين همه تست و كتاب ....................... اين دل پر درد من گشته كباب

من دلم مي خواست اينجا گل كنم ....................... بشكفم ، چه چه چو يك بلبل كنم

امتحان و امتحان و امتحان ..................................... ايزد منان برس بر دادمان

هر چه تاريخ و معارف خوانده ام........................... اخر سر توي تستش مانده ام